---------------

Derdi veren devasını verir elbet unutmaz
Bak bu suçlu sokaklarda bütün suçsuz çocuklar
Tehlikeden çıkmasını bilen nefret uyutmaz
Zordu uçsuz bucaklarda ufku bulup koyulmak

Başarcaz bak az kaldı kurdu koyun doyurmaz
Buyur soframıza kardeş burda paran sorulmaz
Öğrenmiştik mertliği biz 2 bayat somundan
Kahrolayım bir gün eğer dönersem lan yolumdan

Dost bildiğim adamlarsa hep yanaştı solumdan
Bi bitmedi sorunlar fakat bıkmıştım oyundan
Demedi kimse buyur kardeş otur biraz soluklan
Düşmek üzreydim tuttu anam zayıf kolumdan

Ben gülerdim her zaman hasetlenendir somurtan
Diyarbakır sokaklarında namım hasım doğurtan
Umudunu kaybetme babam ineriz her yokuştan
Mesele şeref namus ekmekse zaten konuşmam

Nakarat :

Dert yine çek dibe gün gelecek
Seneler geçecek sana dert verecek hayat
Zulmedene de yine küfredicem
Evet hükmedicek para lütfedicek zara

Zodyak:

Anlatayım en başından bu boktan kabusumu
Hayat küçük yaşta dayadı alnıma namlusunu
Bilmezdi anam bi manyak olduğunu yavrusunun
Görecekti o çocuk bi gün cezaevi avlusunu

Yeter ki adım geçsin atılcak taş bulunur
Kurunun yanında yaş da yanmaz ıslatır yaş kuruyu
Bu bokun içine hapsetti beni lanet yaş grubum
Zodyak'ın ailesine öfkesinden bu taş gururu

Burada açık yaraya merhem değil dem vurulur
Tanrım duy sesimi nolur bu eriyen kulunun
Kaybettiysen her şeyi bulursun zehirden yolunu
Ancak bil dostum kaybeder elini veren kolunu

Aslında kendimle savaşımdı en büyük sorunum
Artık onu da hallettim katledip Emir Açıkoğlu'nu
Geride kalan bi katil var ondan kaçın korunun
Bu memlekette siler bi yanlış cepteki on doğruyu