---------------

Nakarat:
Bu yollar
Sen kokar bi güz kokar sonumuz payidar
Bu intikal
En dibe batar
Taşar ve sen biraz benle kal

Odamda açık bi İspanyol radyosu
Ötemde başlamak üzere bi roman
Sen öteki yüzümün önüne gelen gündün
Yüzün öte batı kilisede yanan güldü
iki paket sigara
ölü Türkçe yanan
Gün dönümüne değin İspanyol
Onun yakaları kıp kırmızı bi pasaj
hem onun yakaları gene glayöl kokar
benim avuçiçlerim kan ter
ay odamda dantel dantel
bi şişede kan
yüzü gene tuz
dağ lalesi buz
boz gibi kan
o çiçek hem güneş hem kuz
biz zaten öldük ey yandırma bizi
öyle bi düştük ki biz kaldırma bizi
zor seneler
dirimin inine girip ölümdü buldumuz
kandırma bizi

Nakarat:
Bu yollar
Sen kokar bi güz kokar sonumuz payidar
Bu intikal
En dibe batar
Taşar ve sen biraz benle kal

benim odam gene İspanyol
bi vazonun içinde kök saldı dirim
sen ikinci karanfili kırmızı kara
ustura gibi bi havada
her yerim yara
o benimle gizlice bi gece buluşup
iki günah gibi yan yana okunuşu;
manşetime konacak bi baştankaranın ve
adı düşünce çiçek pazarına yaramın
deniz nehirleri kokan ve yalnızca kötü bi daktiloda yazılabilen yaşam
sana ölümleri sayan aynı zamanda kasıklarına sabun kokuları bırakan o yaşam
öğle sonu düşü gibi buğu
yakamdaki kokartın üstünde tuğ
batı kilisede bi nef içinde yortu
değil mi ki yüzümde allahlar
içimde korku