ترانه ی پاپ با مضمون کشتی سانچی کدوم اسکله ی احساس می تونست مثل آغوش تو دلچسب باشه چقدر خوشحاله اقیانوس از این که می تونه با تو بیشتر آشنا شه کدوم افسانه می تونه مثه تو به قلب مردمش نزدیک باشه تا وقتی توی عمق آب هایی محاله عمق آب تاریک باشه یه تیکه از وطن رو دست دریا جماعتی به انتظار نشسته ولی کی می دونه که بغض دریا تو عمق واژه ی شهید شکسته سفیر عشق، پرنده ی مهاجر تو فرصت شکست خوردن رو داشتی ولی اسطوره وار انقدر موندی چه حسرت به دل آتیش گذاشتی ببین مرغای دریایی هنوزم برای دیدنت در انتظارن برای ما جماعت تو ساحل همه آبای دنیا بوت رو دارن از اون لحظه ی آب و آتیش و دود مثه ققنوس به تاریخ برمی گردی تو دریا رو با لبخندت سوزوندی تو دریا رو تو قلبت غرق کردی