ای که تو آرامِ جانم
عشقِ تو ورد زبانم
ای که هردم در پیِ تو
پر کشد این مرغِ جانم
ای که تو دردی و درمان
ای تو شادی ای تو حرمان
کعبهِ عشقی و قلبم
پیشِ پایِ عشق قربان
ای که در خواب و خیالی
آرزوهایِ محالی
پیشِ پایت جان گزارم
گر دهی یک دم مجالی
ای که با جذبِ نگاهت
گشته یک عالم به راهت
لحظه ای در من نظر کن
من فدایِ رویِ ماهت
ای که عشقت آسمانی
تو کلیدِ دو جهانی
آن دمی کز شوق میرم
آن دمی،آری همانی
ای که هم دوری و هم نور
ای که هم عشقی و هم شور
بر منِ عاشق بتاب و
زنده کن چشمانِ این کور
ای که در خواب و خیالی
آرزوهایِ محالی
پیشِ پایت جان گزارم
گر دهی یک دم مجالی
ای که با جذبِ نگاهت
گشته یک عالم به راهت
لحظه ای در من نظر کن
من فدایِ روی ماهت