از وقتی چشم باز کردم    
خواستم خوبیارو ببینم
تو رودخونه شنا کنم برم
یه خوشه تیغ و تمشک بچینم
با پای برهنه تو گل میدویدم
قورباغه و مار و بگیرم
سنجاق به نخ میبستم
تو تنگ روی طاقچه ماهی بگیرم
*هی آسمون آبی بود
رو زمین شالیزار سبز
نسیم بهاری بود
از هرطرف داره منو مست
خبرای خوب عادی بود
تو روزامون شادی و رقص
آینده تو تضمین بود
نبود ذره ای تردید و ترس
نبود نه
نبود ذره ای تردید و ترس
نبود نه آینده ترسناک نبود
نه نه نبود نه
نبود ذره ای تردیدو ترس
نبود نه آینده ترسناک نبود*
دوازده ساله که فقط شعر نوشمتش
برا خودم میخوندمشو دادم بهش عشق
خونوادم مخالف هنر میگفتن ولش
میگفتن بیخیالش شو نده کشش
این من بودم
خودم سپری واسه درد هر فرد بودم
تو رویای شبام میدیدم که یه پا مرد بودم
برا خودم زیاد برا بقیم کم بودم
دوست دارم برگردم به…

هی آسمون آبی بود
رو زمین شالیزار سبز
نسیم بهاری بود
از هرطرف داره منو مست
خبرای خوب عادی بود
تو روزامون شادی و رقص
آینده تو تضمین بود

*هی آسمون آبی بود
رو زمین شالیزار سبز
نسیم بهاری بود
از هرطرف داره منو مست
خبرای خوب عادی بود
تو روزامون شادی و رقص
آینده تو تضمین بود
نبود ذره ای تردید و ترس
نبود نه
نبود ذره ای تردید و ترس
نبود نه آینده ترسناک نبود
نه نه نبود نه
نبود ذره ای تردیدو ترس
نبود نه آینده ترسناک نبود*