دیر فهمیدیم زندگیمون
فقط ولخرجیو بیکاری نی
بی حالی نی همه شب بیداری نی
پز عالیه با جیبای خالی نی
خسته بودیم از همه چی
واسه سربار بودن سرباز بودن
کار من نیس کار ترسام بودن
واقعی نیس سرکار بودم
دیر فهمیدیم کف خیابون
چش تو چش نداره مف بری نداره
هرچی ک هس غلاف کنیم
پارک نشین پول دیه نداره
هرروزمون با دعوا می‌گذشت
محل ب محله داره گنده
خرجش میس کال داش دعواس پارک
تنها چیزی ک نمیاره باش بمبه
داش برو دارمت
کارد تو جوراب نیمچم پره شالمه
زنگ میزنی لوکیشن تعیین کنی
میگی هرکی ک‌ نیومد کونه عالمه
باس بلده کار باشی ک نمالن درت
اینجا کالاف موبایل نیس خوده جنگه
بیای تو باغ دستات از مچ نی
اینجا گشاد میشد کونی ک تنگه
هیچ محلی مث ما نبود
شلوغ بود ولی خب تهش تنام
بیشتره پنج نفر ک جمع می‌شدیم
یهو تو گوشات می‌پیچید آژیر کَلان
صدا خشخش دمپایی ابریامون
یار کشی بریم سمت زمین خاکی
توپ میکاسا میشد سنگ از باد
بگیم من با کیم،کیا با کی
دل خوش بود حتی با چایی
پاتوق جمعه شباس خونه آقا جون
خوش بگذره ۵ترک یاما ۸۰
منو داداشام ترکش راننده بابامون
داش کوچیکتو بزنن تو محل
جلو شهر قد علم کنی
بگی هرکی نگه کی بود تخم باباش نی
دستو پا قلم کنی
نصف روزت مدرسه بود باقی کفترات
بهونه بگیری هر دم بری روی بوم
جاش عشق بچگیاتو دید بزنی
بگی با نگاش بقیه رو می‌کشته توم
سر اون بود فوتبالو بیخیال شدی
چون لیلات خاله بازی دوس داشت
بین بازیتون هر روز دعواس باز
فرق می‌زاره بین تو و دوستاش
طول نکشید مدرسه باز شد
همسایه بغلیت میزد هی کفترتو
مامان صدات میزد صب شده ها
بکش اع کمد بیرونش دفترتو
تو راه مدرسه داستان بود
یکی لیلی یکیشون سرش تو درس
تابستونا گرم بود سوختیم تو راه
زمستون دماغم قندیل بست
هیچ محلی مثه ما نبود
بین ما صد فرسنگ فاصلس داش
اول مث علی باش سرت رو زمین
بعد وقت کردی پی فاطمه باش
شال عربی،کُردی پامون
پول عرق نبود می‌زدیم هی دی
آشپزخونه سفید یا سیاهم بود
ما محلو کردیم یه پا l a
دلم واس خونه تنگ بود
مهمم براکی واسم سواله
پام سر شن برم خونه
بم بگن این علاف اومد دوباره
یاد اون دوران خوش
ظهر نون خالی خوردیم شبم همین
شام برنجی تن تنگش
شب عیدا فقط بود همینو همین
میومد صدا واقه سگ
ب هم نوعامونم نبود حسی
تو دستای داشت استاد کار
بالا تنه لباس چلسی