میلاد خردمند- خاتون
خدا میدونه اَی چشمام بذاره/ دلُم میخواد بباره تا بباره
مِگر ای دنیا چی داره ببینُم؟/ بجز او صورِتِ ناز ت دوباره!؟
.
ببخشید هول شُدُم تا یادُم افتاد /خیال کِردُم تو اینجایی کنارُم
آخه مِی عاشقم میشه جدا شه/اَ عشقش ای خدا !طاقت بیارُم...
.
کجایی جون مو؟دورت بگردم/ نِگفتی ای دلش آتیشُ خونه!؟
دلت اومدن نِباشی وُ ببینی !؟/چه کردی با وجود ای دیوونه!؟؟؟
.
یه عمر ه شط به شط غرق نگاتُم/ به اروا ح خاکِ مُردَم خاکِ پاتُم /ناهادُم قلبُمه فرش قِدمهات/ نمیدونی چه بیکس مبتلا تُم...
.
اَ بس نامه نوشتُم دفتِر امم دیگه فهمیدن انگارای زِبونُم/ سرِ کوچه قیومَت میشه هر بار/ بیو خاتون مو دردت به جونم...