اون بچه

اون بچه مرد شده حالا اینجاس

اون بچه مرد شده حالا اینجاس

سخته بخای برسی تو به هدفات
این مسیر خاکی نشد مانع برای ماها
بیراهه میرفتم تو تموم این سالا
هدف نمیشد پیدا خوابیده بود تو ی خاکا
یه بچه ،تکو تنها تو ی شهر
تنها چیزی که بغل بود زانو غم بیشک
بعد شدش یدنده آرزوش بود بخنده
تو این شهره بیجنبه که دیر بجنبی میبنده
با اصل نصب کاری نداره حرف پول و میفهمه
بچه ام یدنده برا آرزوش میجنگه
شب تا صبح بیداره و پی هدفاش میگرده
دمشون گرم ، تن بچه های بی کله
اون روزا رفت آرمان رسیدش به اینجا
من اون بچم که شمع شدش تو سیاهی شباش
تو آینه نگا نمیکرد انقدر غم داشت
توی دنیای وحشی بازم گربه هرو برادشت

اون بچه مرد شده حالا اینجاس

اون بچه مرد شده حالا اینجاس


بیا پاشو حق گرفتنی قضا برا تو نه واسه ی ما نوشتنی
تعادل یعنی همچی نسبیه پس هرکیو دیدی دلو نده تو نسیه

توی شهر نکست وان خماری از درد انگار
روزا میدونو تو دنبال برگ ویزات
نمیرم من از اینجا تیره شه کله روزام
کج بشه دیوارمم حسم بهش برج پیزاس

اگه تلخه واسه همه ریختن تلخی
مزش میشم که نبینمت بدبین
از سر پرم که هی سر میره تشویش
جمع هم کنم بازم میریزه منفیش

تنها اومدم خب برد بهتر جمعیش
انقدر میخونم تا روشن بشه مسیر
روشن نشی عشقتو بردن تفتیش
آسفالت میکنیم این خاکیرو جمعی


کور سوی امیدو داریم تو مشت
همگی میتازیم توی مسیر رشد
سربالا میگازیم سمت هدف
دور شدی آری هست اصلا نترس
شب روز میگذره ثانیه عمر
قدر بدون دقیقه ثانیشو
میخونم هرچی هست تو دلتو
میچسبه لیوانا ته مسیر برد