برده ایمان مرا برق نگاهت
آسمانم شده آن صورت ماهت
دل گره خورد به پریشانیه زلفت
شده سرمست دو چشمانه سیاهت

خوش نشستی به دلم ای مه شبهای من
شدی آرامش جان و همه دنیای من
خوش به حالم که شدم بند و گرفتارت
نفسم بند شده به نبض و نفسهای تو
گشته مهرابه دلم قامت زیبای تو
آخ چه حالیست برام لحظه دیدارت

دلتنگیه تو
شد کاره دلم
به عشقه تو آخه بد گرفتاره دلم
با هر نفست
هی میره برات
لبخند بزنی ببین که میمیره برات