قدو بالاشو
خم اخماشو
بزنم به تخته
چون داره فهماشو
اون چشاش تیره
تک دل سیره
دس من تو دست محبوب پیگیره

وای که ناز من بالا بلنده
چون که یار من گیسو کمنده
واخ که حال دل باتو بد خوبه
می‌سازم خونه بشی آسوده

هی می‌زارم من سر روی شونه تو
میدونی این دل وصل به جون تو
نفسم عشقت همش باهات شاده
گیر من افتاد پاک بزرگ زاده
صالح بهمنش یک آبان 1403