در آینه عکسی دگر زیار نیست
در این غبار ردی از آن سوار نیست
کو شانه ای تا سر نَهَم
کو یار من آینه جان
تا کِی زَنَم تا کِی زَنَم
در زَخمهایم استخوان

آینه جان آینه جان

آتش زدم بر جان خود
بنگر دلِ نابود را
شاید مرا پیدا کنی
شاید ببینی دود را

چشم بارید بغضم را
باران شُست اشکم را
ببین مرا آینه جان ، آینه جان ، آینه جان

ماهم کجاست ای آسمان ، ماهم کجاست
من گم شدم ای ساربان ، راهم کجاست