تو تیر ماه وسط گرما
لبم رو لبات کنار دریا
می‌بوسمت گم میشه دردام
یادم میره راهیم من فردا
باید برم _آینده منتظرمه
دلم
میمونه گیر پیشت
فقط بخند
بعده مامان تویی همه
کَس من
ولی باس برم
سخته واسم
هعیییی بخوام بگم
میپیچه باد تو موهات شرجی
تن جفتمون خیسه غم نی
فقط یه ساله
بمون تو بغلم بخدا قول میدم
زودی جمع شیم
زودی برمیگردم
تولدت و جشن میگیریم با همیم
مطمئنم برم بیام
یکاری میکنم زندگیت بشه تضمین
دوتا دیوونه ی خُله رددیم
ولی جیبام خالی باشه
نمیتونم کاری کنم بزارم من تأثیر روت
اونی که ترسید زود منم
با جیب خالی بشه با تو طرف
واس همین باید بکنم و برم
تا بسازم آینده رو واست حداقل
میدونم نداری ازم انتظاری
ولی نمیشه بچرخیم
با پا این شهرو
دخترم بابارو درک کن
واسه خودته که
شبونه باید بزارم و برم
این شهرو ترک کنم
تا بمونم چشاتو تر کنم
بهت قول میدم
بعده یسال
شرایط درست میشه
به نگات قسم
سلامتی خودمو خودت و چشات
اومدنی یه شات زدم
بهتم قول میدم شبه آخره
تا دیگه ندیدمت
دیگه نمیزنم حتی به شات لبم
به چشات قسم

تنت گرم
گرم تر از تابستونه
نگات عین ماه
تو شبه آسمونه
میرم و برمیگردم
ازین شهر دور میشیم و 
دستاتو میگیرم 
میزنیم قید همه چیو

میدونم توأم دلت میشه تنگ
واسه این شبا کناره هم
ولی چه میشه کرد باس رفت
دخترم نکنی چشاتو تر
نداری ازم انتظاری میدونم
من میخوام بخندی همیشه دیوونم
دیوونه چشاتو دیوونه صدات
وقتی با بغض می‌کنی تو نگام
سرتو بزار روشونم تا صبح شه
دخترم نترکه یه وقت بغضت
میرم و زود میام بازم باهم
دوتایی ساحلو میشنیم راحت
میپیچیم تو بغل هم از گرما
رو نیمکتا هنو واسه ما جاهه
اتوبان خلوت صد و بیست تا
تخته گاز بچمم نیست بام
اون هنوز بیداره منم تو فکرم
جا مونده قلبم/ یه سالو نیستم
دیگه سیگارم نمیده حال بم
میخوام برم یجا نباشه آنتن
بزنم فریادو بدم رد
365 روزو کامل
ماهه من دوره ازم
واسم کماست
روحامون نزدیکه تنامون جداست
ولی این فاصله تمومه یه روز
قول میدم دخترم منتظر بمون