پر از بغضم پر از دردم
نمیشه از تو برگردم
تو این دنیای بی‌مهری
من اون تنهای شبگردم

نخواه از من در این غوغا بمونم توی خاموشی
پر از تنهایی‌ام اما نمی‌بینم همآغوشی
نگو اینجا هوا خوبه بهاراشم زمستونه
نمونده عاقلی اینجا همه مجنون و دیونه

دلم تو سینه پوسیده
از این بختی که تو خوابه
از این یخ‌بستگیِ شب
از اون چشمه که مردابه

نمی‌دونم ولی میگن
همیشه بعدِ تاریکی
میاد از راه خورشیدی
که شب تا روز می‌تابه