" نام شعر : " فرصت "

نمیدونستم اینجایی کنار لحظه های من
نمیدیدم قدم میزد دل تو پا به پای من
یه عمری در به در بودم توی تاریکی ظلمت
به دنبال تو میگشتم میون جمع تو هر خلوت
به من فرصت بده حتی یه ذره تو دلت جا شم
بذار برگردم از اول یه عمری عاشقت باشم
دیگه تنهات نمیزارم همین جا با تو میمونم
من این دلبستگی ها رو به چشمای تو مدیونم
میدونم دیره اما من به قلب تو بدهکارم
باید تا آخر دنیا بگم خیلی دوست دارم