دلم میخواست به‌جای جنگ تو‌کل‌جهان جشن بود
تموم خونه‌ها‌چوبی تموم کوچه‌ها‌دشت بود
دلم میخواست جهانی که ببینم بچهاش شادن
همه‌برگای پاییزیش بهر که میشه‌افتادن
یه‌رویا‌تو دلم دارم
یه رویا قد آرامش
همه‌ چیزی که‌این روزا
تو هر ثانیه میخامش
یه‌رویا از جهانی که
خوشیاشو بغل کرده
یه جوری شه که انگاری ، دعاهامون اثر کرده
چرا‌وقتی میشه خندید ؛ چشامون ابریه بازم
شاید هیچ وقت‌نشه اما ، من این دنیارو‌میسازم
میدونم میاد اون روز که غمامون یادمون میره
تو دنیایی که‌جنگی نیست ، دل هیچ‌کس نمیگیره