اتاق تاریک درهای بسته
دردای بی محدوده این مرد خسته
شکسته اما هنوز سرپا
مردی که نامردش نکرد آواره غم ها

با شوق فردا شبگرد تنها
دل زده از رنگ شب راهیه دریا
در جستجوی پایان دنیا
سیلاب خونه دلش باریده هر جا

فصل بهار آمد وقت شکوفتن شد
اما دل این مرد در فکر رفتن شد
به هر سرایی رفت رنگ خزان را دید
آواز ساحل را در ناکجا ها دید
گذشت این شب تاریک پسش روزی نیامد
به دریا نرسید این مرد ولی قصه سرآمد

با شوق فردا شبگرد تنها
دل زده از رنگ شب راهیه دریا
در جستجوی پایان دنیا
سیلاب خونه دلش باریده هر جا
با شوق فردا شبگرد تنها
خسته ی غوغای باد در شب صحرا
در جستجوی آرامش اما
باران اشکش شده آوای شب ها