تو تک تکه شبهای تنهایی
وقتی که می مردم کجا بودی
کنار یادت توی این خونه
خون دل می خوردم کجا بودی
اونجا که من می ریختم اشکامو
رو شونه ی دیوار کجا بودی
هم صحبته روزای دلتنگی
شد نخ به نخ سیگار کجا بودی

....

من گریه کردم آرزوهامو
سیل شد تموم خونه رو برداشت
اون که میخواست پشت و پنام باشه
از بقیه زودتر تنهام می ذاشت

حل نشده مونده معمایی
که طرح کردی موقعه رفتن

کجای راهو اشتباه رفتم
که دست کشیدی یه دفه از من

من دست و پنجه نرم میکردم با
خاطره هات که جون گرفت از من

چشمات که زندگی به من بخشید
اما خیلی آسون گرفت از من