توی زندگی یه وقتا دلت از دنیا پره
کوه سنگینی رو شونه ت نفست رو می بره
 
گاهی از خودت می پرسی چه کسی دوست داره
هرکیو می خوای غمش رو تو دلت جا می ذاره
 
گله بسه، گریه بسه، غم دنیا میگذره
گریه میره، غصه میره، زندگی پشت دره
گاهی گریه یه بهونه س که دل ما وا بشه
دل آدم با یه کم عشق می تونه دریا بشه
 
قله ها که زیر برفا سرشون خم نمیشه
هیچ درختی بی زمستون سخت و محکم نمیشه
بعضی دردا اومدن که ما رو از نو بسازن
بعضی غصه ها می تونن فردامونو بسازن
 
گله بسه، گریه بسه، غم دنیا میگذره
گریه میره، غصه میره، زندگی پشت دره
گاهی گریه یه بهونه س که دل ما وا بشه
دل آدم به یه کم عشق می تونه دریا بشه