رابطه ای منو تو یه جنگ بود
روپیشونیم شات توفنگ بود
همش بحثودعوا انگاری دشمن منبودی
نشون میدادی که تو پره کمبودی
کندن عه توواسم با ارزشه
دوریت واسه مغزم یه ورزشه
بسکه تو بودی رو اعصابم
ولکن نی عه دستم این لرزشه
میزارمت تو خماری یهو دیدی منو نداری
توباختی کل زندگیتو هنو خودت خبر نداری
میجنگیدم واسه عشق
هرچند که هی بد گفتن راجعبش
دیدم همش گندکاریاشو
بازهم بیشتر شدم عاشقش
نبود این لقمه اندازه دهنش
سنگینی میکرد این عشق روی بدنش
سرزنش میشد از هر طرفی
تهش این من بودم میکردم بغلش
دارم ادامه میدم رو به جلو روبه راهم
دیگه نمیکنم بتو فک حتی وقت اضافم
بهترین تصمیم زندگیم دوری عه توبود
حیفه شبو روزام که باتو میگذشت با دروغ