بی ارادم کردیو بی اختیار فکرم میاد سمتت
ذوق میکردم توی هر شرایطی تا میزدی زنگ بهم
بی دلیل رفتی نگفتی با خودت که چی میشه بعدت، چی میشه بعدت، چی میشه بعدت...

تو نارفیقی که من حالا اینجوری هرشب پر دردم
که حالا باید زیر بارون یه شهرو تنهایی بگردم
تو نارفیقی که همیشه خیال رفتن تو سرت بود
جون پریدن تو تنش نیست
اون که یه روز بال و پرت بود

کجا برم حالم
یه خورده بهتر شه
بعیده بعد از تو
دنیام قشنگ تر شه