هی قرار اولمون یادته
جای لبهات رو فنجون یادته
پر بود دل آسمون یادته

هی این آخرین روزه که پیشمی
انقد مغروریم حرف نمی‌زنیم
مثل قبل گوشیتو نمی‌شکنی

کاش آخر غصه اینجوری نبود
باور کن که راهش دوری نبود
پشت حرفام هیچ منظوری نبود

کاش کاشکی تختامون باز بشه یکی
وقتی پیشت خوابم یواشکی
توی گوشم دوست دارم بگی

هی شنیدم شدی دلتنگ تنم
وقتی پیشت می‌خوابه بی لباس
چشماتو میبندی فکر کنی منم

هی منو تو کافه دیدی یادته
با اینکه دیدم اون کنارته
چشماتو ندزدیدی یادته

کاش میشد با مشت برم تو خنده هاش
دنیارو جهنم کنم براش
باور کن واسم هیچ کاری نداشت

کاش جای بوسه هام رو تنت نبود
کاش موهام رو پیرهنت نبود
حلقه توی دست چپت نبود

هی شندیم هرشب بغضت میشکنه
هنوز تو دعواهات اسم منه
دخترت با من مو نمیزنه