سوار قلم شدم با شلاق مغزم به دم کون قلبم
خرابه راهم ولی آباده مقصد
اینو میدونمو پیش میرم به سمت قله های نفسم
نفسای بدون دستور زوزه های بدون پستو
آزادو رها تویه جنگل
آزادو رها تویه جنگل
میخ چارچوبتونو شل میکنم
واسه اینکار
به هرچیزیم ک بگی پشت میکنم
من مث بادم میوزمو نوزیردن تو ذاتم نیست
من یه درختم ک تویه کویرم رشد میکنم
یالا
یالا بیا بزنیم قدم کنار هم که نگاه قدم زدگان
هنوز به حرکتای پاتونه
تف تو قلمای بی ذاتو خامتون
که دلیلش نبود جیگرای لای پاتونه
همه باهم میشکنیم دور هم اگه گچ نگیریم پای همو هم
بعضی دینارم کردن دون واسمونو میکشن تخم ازمون بیرون
دیو کردن فرشته و فرشته رو کردن دیو واسمون
هیچی جای خودش نیس با همین فرمون ک بریم هممون خونمون شده ویرون
امیدت نباشه ب پیزوریای بالایی
امید تو قلم منو قلم پاتو مسیری ک جلوی راته
جا پول تو سفرت نون بزار کمی
سیر میشیو نیازی نی به نون بغلی
خنجری ک تو میزنی از پشت به من
درواقع زدی از جلو به خودت
پس خشابتو نکن جلوی خودت پرش
اونی ک فشار میخوره همیشه پشت سریمه
ما ک امیدمون همیشه به اوس کریمه
آره...