Download New Music Mehran Parvaz – Gheseye Man
تنظیم و میکس : احسان احمدی- تکست :مهران پرواز
متن آهنگ
“همه تلاشا بی ثمر
شدم یه پست بی نظر
از اون آتیش بزرگ چیزی نمونده جز
یه کبریت بی خطر
نشد بخونم درد دل کنم نشنوم نگیر فازه ناامیدی
دیدی؟ میخوای سره همه داد بزنی بگی
د آخه شما کجا دیدی؟
میتونی بفهمی جیبه خالیو؟
سد شه جلوت نری هر راهیو
من به زمینو زمان اعتماد کردم
دنیا و آدماشم اعتماد منو
دردامون از هم جدان
دغدغه هامون از هم جدان
دم نگیر از حرفام سنگینه
ترافیکه کلمس توی اتوبان لبام
ابروهام نزدیک به هم یعنی اخم
یعنی مرگ لبخند یعنی زخم
هرکی اومد نمک پاشید نمک گیر شد
جبران کردم ازم سیر شد
ادامه ی راه نفس گیر شد
میکشم درد میکشم نفس
تو یه قفس که بیرونشم تلس
چه من چه تو اسمه آدمیتو
میکشیم روی دوشمون یدک
کی میشه ببینم سیره چشما
هی نکشن توی زندگیم سرک
ها؟چیه خواسته ی زیادیه؟
نه پول خواستم نه عزت نه تندیس
قضاوت الکی کردی پس هیس
میکنیم ادامه ی درسو تدریس
با خیلیا خوردم نونو نمک
یه رفاقته بی دوزو کلک
گذشتو خوردم به پیسی
همشونو ریختم توی الک
گفتم بزرگاشون میمونن دستمو میگیرن
میدیدم زور زدن از سوراخ رد شدن
رفتن طبقه هفتمه فلک
همونا که میگفتن روبراهه
این رفاقت خوبه ،ماهه
فابریکشونم وقتی مشکل داری
اونجاس میفهمی نیمه راهه
میدونی؟گله ای نی
راستی چرا سرپایی نمیشینی؟
نکنه توام باور نداری
شنیده هارو تا وقتی نمیبینی
میگی همه اینا طبیعیه
هه آره دنیای عجیبیه
با هر دستی بدی میگیری پس باهمون دست
رابطشون صمیمیه نه؟
لای دفتر خاطراتم یه کاغذ سفید تا خوردس
پررنگ وسطش نوشته
وقتی بااون وضع دیدمش جا خوردم
باز نمیکنم بحثو نباس زخم کهنرو تازش کرد
فقط،یکی بپرسه ازش
به این نتیجه نرسیده که بازم من؟
بازم من بودم ک ساختم باهاش
من یاد دادم وایسه رو پاهاش
من بودم که دستاشو گرم میکردم تو اوج سردیه هوا
نمیخواستم انقد طولانی شه
بشین،دیگه مبحث پایانیشه
سردر گمم عصبی
مثه یکی که با جیبه خالی بابا میشه
بگذریم منمو یه دس لباس
هیچی ندارم فقط صداس
پای درد دله من نشستی
شرمندمون کردی،سپاس
میدونی ؟همه اینا یه قصس
شاهنامه تهش خوشه
بعده این من سکوت میکنم تا اینکه
شروعه قصه ی تو شه
چیه؟ چرا ساکتی؟
چرا آروم شدی ؟چرا تو لاک خودتی؟
مشتی هستی فکر نکن بش
بااینا بزرگ شدم بچه خودتی”
---------------
“همه تلاشا بی ثمر
شدم یه پست بی نظر
از اون آتیش بزرگ چیزی نمونده جز
یه کبریت بی خطر
نشد بخونم درد دل کنم نشنوم نگیر فازه ناامیدی
دیدی؟ میخوای سره همه داد بزنی بگی
د آخه شما کجا دیدی؟
میتونی بفهمی جیبه خالیو؟
سد شه جلوت نری هر راهیو
من به زمینو زمان اعتماد کردم
دنیا و آدماشم اعتماد منو
دردامون از هم جدان
دغدغه هامون از هم جدان
دم نگیر از حرفام سنگینه
ترافیکه کلمس توی اتوبان لبام
ابروهام نزدیک به هم یعنی اخم
یعنی مرگ لبخند یعنی زخم
هرکی اومد نمک پاشید نمک گیر شد
جبران کردم ازم سیر شد
ادامه ی راه نفس گیر شد
میکشم درد میکشم نفس
تو یه قفس که بیرونشم تلس
چه من چه تو اسمه آدمیتو
میکشیم روی دوشمون یدک
کی میشه ببینم سیره چشما
هی نکشن توی زندگیم سرک
ها؟چیه خواسته ی زیادیه؟
نه پول خواستم نه عزت نه تندیس
قضاوت الکی کردی پس هیس
میکنیم ادامه ی درسو تدریس
با خیلیا خوردم نونو نمک
یه رفاقته بی دوزو کلک
گذشتو خوردم به پیسی
همشونو ریختم توی الک
گفتم بزرگاشون میمونن دستمو میگیرن
میدیدم زور زدن از سوراخ رد شدن
رفتن طبقه هفتمه فلک
همونا که میگفتن روبراهه
این رفاقت خوبه ،ماهه
فابریکشونم وقتی مشکل داری
اونجاس میفهمی نیمه راهه
میدونی؟گله ای نی
راستی چرا سرپایی نمیشینی؟
نکنه توام باور نداری
شنیده هارو تا وقتی نمیبینی
میگی همه اینا طبیعیه
هه آره دنیای عجیبیه
با هر دستی بدی میگیری پس باهمون دست
رابطشون صمیمیه نه؟
لای دفتر خاطراتم یه کاغذ سفید تا خوردس
پررنگ وسطش نوشته
وقتی بااون وضع دیدمش جا خوردم
باز نمیکنم بحثو نباس زخم کهنرو تازش کرد
فقط،یکی بپرسه ازش
به این نتیجه نرسیده که بازم من؟
بازم من بودم ک ساختم باهاش
من یاد دادم وایسه رو پاهاش
من بودم که دستاشو گرم میکردم تو اوج سردیه هوا
نمیخواستم انقد طولانی شه
بشین،دیگه مبحث پایانیشه
سردر گمم عصبی
مثه یکی که با جیبه خالی بابا میشه
بگذریم منمو یه دس لباس
هیچی ندارم فقط صداس
پای درد دله من نشستی
شرمندمون کردی،سپاس
میدونی ؟همه اینا یه قصس
شاهنامه تهش خوشه
بعده این من سکوت میکنم تا اینکه
شروعه قصه ی تو شه
چیه؟ چرا ساکتی؟
چرا آروم شدی ؟چرا تو لاک خودتی؟
مشتی هستی فکر نکن بش
بااینا بزرگ شدم بچه خودتی”
